Toegangshek Flevopark (eigen foto)
Toegangshek Zuiderzeepark
foto Stadsarchief 1938
Voor de oorlog van huis gegaan...
Soms kijkt men mij niet begrijpend aan wanneer ik de 'oude' naam van een bepaalde locatie noem.
Het zijn namen die ik van huis uit heb opgepikt en die zich daardoor voorgoed in mijn hoofd hebben genesteld.
Het Flevopark zal voor mij altijd Zuiderzeepark heten, terwijl het al in 1943, toen ben ik geboren, is omgedoopt in Flevopark. De oude Joodse Begraafplaats wordt in de volksmond nog altijd het Jodemanussie genoemd en via 'het zwarte weggetje' en 'de slootjes' kwam je bij 'het zandje', een stuk braakliggend terrein aan de rand van Het (Nieuwe) Diep. Daar kon je zomers pootje baden en we stapten er 's winters op de schaats. Er werd veel gespeeld, vooral gevoetbald. Het ligt ter hoogte van het huidige Flevobad, de opvolger van het even verderop gelegen 'Vijf-centenbad', dat eigenlijk Zwembad Nieuwe Diep heette, maar niemand kende het zo.
Op de Zeeburgerdijk had je de dependance van de kraamkliniek van het Wilhelmina Gasthuis (bestaat ook al niet meer). Wij noemden die gebouwen 'De Barakken' en nog steeds wanneer je het er over hebt.
In mijn herinnering schaatsten wij op 'Het Blauwe zand' (een stuk terrein aan de Diemerzeedijk).
Waarom het zand blauw was laat zich misschien raden, maar heette het wel zo? Zoekend op het internet kom ik op een heel andere locatie, nl. in Amsterdam Noord. Mijn oudere broer zegt 'Nee, waar wij schaatsten noemden we het blauwe LAND'. Wie het weet mag het zeggen!
Jeugdland of Jongensland, waar mijn broers naartoe gingen, heet in mijn beleving nog altijd “Jeugie'.
Het Amsterdam-Rijnkanaal noem ik halsstarrig “De Merwede”, terwijl het al vanaf 21 mei 1952, na de verbreding en verdieping, zijn huidige naam heeft.
De school op de hoek Boeton/Javastraat duid ik aan als 'De eetzaal' (anderen zeggen Gaarkeuken).
De in 1915 onder architectuur van Berlage neergezette woningen in de Langkat- en Benkoelenstraat herinner ik mij als 'Het Fort van Chakot', terwijl het werkelijke Fort van Chacot in de Middeleeuwen een in die tijd berucht rovershol was.
Het Tropenmuseum blijft Indisch Museum of Koloniaal Instituut en tenslotte blijft het Café-Restaurant East of Eden in de Linnaeusstraat voor mij voor eeuwig 'De Poort van Muiden'!
Waarmee mijn wandeling rond is, want het prachtige toegangshek naar de Muiderpoort, de echte Poort van Muiden dus, stamt weliswaar uit 1770, maar is toch al sinds 1938 geplaatst als de ingang van het Zuiderz... o nee, Flevopark!
Poort van Muiden. Prent van Hendrik Keun 1771 (Stadsarchief)
Anneke Koehof ©
Het Geheugen van Oost 2009
Het Geheugen van Oost 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten