eigen foto
Opdracht: Beschrijf een hedendaagse ontmoeting met een van je favoriete hoofdpersonen uit een boek of verhaal van vroeger
'Nee dank je, voor mij niets met appel...'
MIJN ONTMOETING MET SNEEUWWITJE
We spraken af op een terras in de buurt van De Efteling. Ik herkende haar onmiddellijk, ze droeg een zwierige gele rok met een blauw bovenstukje en danste meer dan ze liep. Opvallend genoeg droeg ze rode schoentjes. Ze plofte op een stoel neer, trok haar rok wat op en stak een voet naar voren. 'Hoe vind je ze, mooi wel hè? Ik heb ze stiekem geleend, dus ik kan niet te lang wegblijven. 'Wil je misschien een kopje koffie?', vroeg ik. 'Ze hebben hier heerlijke appeltaart' 'Nee, dank je, voor mij niets met appel'. 'Je bent nog geen steek veranderd' zei ik bewonderend, waarop ze in een verguld spiegeltje keek om haar lippen bij te stiften. Ze schuifelde onrustig met haar voeten, natuurlijk, de rode schoentjes, die wilden verder! Ze was niet erg spraakzaam en keek telkens zoekend om zich heen. 'Hoe is het met de Prins?' probeerde ik het gesprek op gang te brengen. 'Die? Oh, dat is maar van korte duur geweest, op een dag is hij op zijn paard vertrokken en niet meer teruggekeerd.' Ik keek haar niet begrijpend aan. 'Ja, hij was zo vreselijk jaloers, hij kon maar niet verkroppen dat ik had samengewoond met zeven mannetjes, dus ben ik weer op zoek' Plotseling kwam een bloedmooie jongen op een witte scooter de hoek om scheuren. Hij stopte voor het terras. Ze kuste me vluchtig op beide wangen, sprong achterop en ze stoven weg. 'Je moet wel met je tijd meegaan!' riep ze nog...
Anneke Koehof ©
fictie
