 |
| Palmpasen 1948 Foto Stadsarchief Amsterdam |
Dit verhaal schreef ik op Palmpasen voor
Het Geheugen van Oost
Palmpasen
Als ik vroeger op Palm Zondag naar mijn oma ging, ze woonde op de Kastanjeweg vlakbij de katholieke Bonifatiuskerk, kwam ik vaak een optocht tegen van kinderen, allemaal op hun paasbest gekleed en ze droegen een palmpaasstok, in de vorm van een kruis.
De ene stok was nog
mooier dan de andere. Ze waren omwonden met crêpepapier in allerlei
kleuren.
Ook werd er 'levend'
groen gebruikt, er hingen mandarijnen en eieren aan en bovenop elke
stok prijkte een broodhaantje.
Omdat ik niet
katholiek was opgevoed begreep ik niets van de betekenis van het
kruis, het brood, het kraaien van de haan, de palmtakken en de
eieren. Wel wist ik dat de stokken na de kerkdienst naar zieken en
bejaarden werden gebracht, in dit geval denk ik naar het Onze Lieve
Vrouwen Gasthuis aan het Oosterpark.
O, wat was ik
jaloers op die kinderen. Ik wilde ook zo'n mooie stok maken, maar ik
zou er niet over prakkiseren om hem weg te geven. Ik wilde maar één
ding en dat was mijn tanden zetten in zo'n haantje. Wat zou dat lekker
smaken, ik proefde het verse brood al op mijn
tong.
Nu weet ik dat
Palmzondag het eind van de vastentijd inluidde, nou, dat zou voor mij
dan mooi zijn uitgekomen, want ik was een altijd hongerig kind.
Mijn vriendje kreeg
er ook een toen hij in het ziekenhuis lag. De stok werd aan het
voeteneinde van zijn bed vastgebonden. Omdat zijn amandelen waren verwijderd, kon
hij al dat het lekkers niet eten en er alleen maar naar kijken...
Gisteren lagen de
haantjes uitgestald bij de bakker; ik kocht er een paar en zette er
meteen mijn tanden in.
Dat viel even tegen,
ik vond het een droog en smakeloos broodje, weer een illusie
minder...
Anneke Koehof ©
13
april 2014
 |
| Palmpasen 1955 Foto Stadsarchief Amsterdam http://www.geheugenvanoost.nl/89393/nl/palmpasen |
