DE EMOTIE VAN GEUREN



Vissersscheepjes bij eb in Bretagne
 

    De opdracht  van de schrijfgroep
    was   'GEUR'

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een geur, plotseling opgevangen, doet je redeloos verlangen

naar die heerlijke vakantiedagen in Bretagne, aan het strand.

Het eindeloze warme zand, een kleverige kinderhand, de geur van

algen en van wier en van 'Moules Frites', in dat kleine restaurant.

De zuigende modder, tijdens eb door ons bewandeld,

de verveloze scheepjes, hulpeloos gekanteld, dragen nog de

geur van dieselolie en van teer, van zoutdoortrokken hout, en in

een kratje dat vergeten is, een vleug van licht bedorven vis.

De geur van zondoorstoofde keien, waartussen stekelige planten hun

kruidige aroma's in de warme lucht verspreiden, tot ze later weer

verzwolgen worden door het woest aanrollend water van het opkomend getij,

dat onder invloed van de maan altijd en eeuwig door zal gaan.

De warme geur van 'gaufres' uit het kraampje op de pier, de crêpes

met rum, de chantilly, Mor Braz, 't Bretonse bier, de bitterzoete cider en de

honinglikeur,  de zelf gevangen oesters met hun zilte smaak en geur...

Het zijn de emoties van de geuren, die mijn herinneringen kleuren.

Anneke Koehof ©

3 juni 2014